Introduction —
by Amir Muhammad
These stories are in four different languages but speak eloquently of the Malaysian condition. Although we as a nation have at least four major written languages, there has to date been very little effort to translate between them. The presentation here is our modest attempt to rectify this.
If there is one theme that binds the stories, it is this: The pandemic has brought to light the best and worst of us.
Nadia Khan’s “Angsana” (in Malay) is about the specific niche of hijab fashion, a booming business in the past decade which married Islamic clothing with naked capitalism. The boutique owner perpetuates her class privilege and can even scoff at those who started with fewer opportunities in life, mainly because she is aided by our ‘influencer’ culture.
The rich/poor divide is brought to starker relief in M. Navin’s “Light” (in Tamil) where modern necessities that the middle-class may take for granted, in this case internet access, is still beyond the reach of the disenfranchised rural population. In this case, “goodies” are given to these communities only when an election is due.
A literal matter of life and death permeates Li Zi Shu’s “Closing Notice” (in Chinese). This subtle story of bereavement and community uses codes (such as a ‘dog-loving household’ against ‘cat-loving households’) to talk about the ethnic cleavages in our society, but ends on a note of compassion.
Terence Toh’s “Second Course” (in English) takes us into a fantasy realm in which death is not necessarily an end. When so much of what we experience now is virtual, our notions of space and time will also collapse, but the human connections that we forge are what define us.
We hope you enjoy this glimpse of the Malaysian writing landscape. And if you would like to find out more about the local publishing scene, do check out Hasri Hasan’s essay as well.
Pengenalan —
oleh Amir Muhammad
Cerpen-cerpen ini ditulis dalam empat bahasa namun berucap dengan petah tentang masyarakat Malaysia. Walaupun kita sebagai sebuah negara ada sekurang-kurangnya empat bahasa bertulis utama, sehingga kini tidak banyak usaha dilakukan untuk menterjemah antara mereka. Persemba-han ini adalah usaha kecil kami untuk mengimbangi situasi ini.
Tema pokok yang mungkin mengikat kesemua cerpen ini: Pandemik ini telah mendedahkan sisi ter-baik dan terburuk tentang kita.
"Angsana" oleh Nadia Khan (dalam Bahasa Melayu) mengenai fesyen jenama tudung, perniagaan yang berkembang pesat dalam dekad yang lalu yang mengahwini pakaian sopan Islam dengan ka-pitalisme yang rakus. Pemilik butik tersebut ialah seorang ‘pempengaruh’ kelas kayangan yang tid-ak mahu faham golongan marhaen, malah mencemuh mereka kerana kononnya malas.
Jurang kaya / miskin lebih mendesak dalam "Cahaya" oleh M. Navin (dalam Bahasa Tamil) di mana keperluan moden yang mungkin dianggap biasa oleh kelas menengah, seperti pencapaian internet, masih di luar jangkauan penduduk luar bandar yang tercicir. Dalam kes ini, "hadiah" diberikan kepada komuniti ini hanya ketika pilihan raya diadakan.
Kehidupan dan kematian secara harfiah menunjangi “Notis Berhenti Berniaga" oleh Li Zi Shu (dalam Bahasa Cina). Kisah kedukaan dan komuniti ini menggunakan simbol (seperti ‘rumahtangga yang minat anjing’ bertelagah dengan 'rumahtangga yang minat kucing') untuk membincangkan per-pecahan etnik dalam masyarakat kita, tetapi berakhir dengan sifat manusiawi.
"Hidangan Kedua" oleh Terence Toh (dalam Bahasa Inggeris) membawa kita ke alam fantasi di mana kematian tidak semestinya pengakhiran. Bila garis pemisah antara kehidupan sebenar dan maya makin kabur, konsep masa dan ruang juga berubah, namun hubungan antara manusia tetap hal yang memanusiakan kita.
Kami harap anda menikmati pengenalan kepada arena penulisan Malaysia ini. Dan jika anda ingin mengetahui lebih lanjut mengenai penerbitan tempatan, anda boleh rujuk esei Hasri Hasan.
介绍 —
Amir Muhammad（阿米尔·穆罕默德）
这些故事以四种不同语言呈现，将马来西亚的情况娓娓道来。同为国民手足，尽管我们有至少四种主要的书面语言，但一直以来它们之间的翻译作品都很欠缺。本次示范是我们为弥补这一遗憾而做的适度尝试。
若要用一个主题来串联这些故事，那正是：新冠疫情使我们最好和最坏的一面都无所遁形。
Nadia Khan（纳蒂亚·坎）的《Angsana》（马来文）描述伊斯兰头巾时尚的特定利基市场，这是近十年来蓬勃发展的业务，将伊斯兰服饰与赤裸裸的资本主义结合在一起。精品店业主延续其阶级特权，甚至可以讥讽那些人生机遇匮乏的群体，主因在于她获得了我们“影响者”文化的援助。
M. Navin（M.纳文）透过《Light》（淡米尔文）一书，使贫富差距得以显著缓解，唯中产阶级视为理所当然的现代必需品（比如互联网便利）仍是乡区人口难以享有的福祉，犹如公权遭到褫夺。在此情况下，只有到了选举期才会给这些社群一些“好东西”。
黎紫书的《结业通知》（华文）则以贯穿生死为主线。这个关于丧亲之痛和社区的微妙故事，使用代号（例如“爱狗之家”相对于“爱猫之家”）来谈论我们社会中的种族裂痕，但最后还是以一念悲悯来落下帷幕。
Terence Toh 的《Second Course》（英文）带我们进入一个奇幻天地，在这里，死亡未必就是终结。当我们如今体验到的大部分事物皆虚妄时，空间和时间观念也会坍塌，唯有所构建的人际关系才能定义“何谓我们”。
愿大家喜爱马来西亚文坛风貌之一瞥，书海遨游，开卷有益。如欲了解更多本地出版界的精彩信息，可别错过 Hasri Hasan 的好文。
முன்னுரை —
அமீர் முகமட்
இந்தச் சிறுகதைகள் நான்கு மொழிகளில் எழுதப்பட்டிருந்தாலும், அனைத்துமே மலேசியா வாழ் மக்களின் வாழ்க்கைச் சூழலை துள்ளியமாக மையப்படுத்துகின்றன. இந்நாட்டில் நான்கு மொழிகளிலும் இலக்கிய படைப்புகள் வெளிவந்த போதிலும், ஒன்றோடு ஒன்று மொழி பெயர்ப்பு செய்து கொள்ளப்படும் முயற்சி இன்றுவரை வெகுவாக கையாளப்படவில்லை என்பதே நிதர்சனமான உண்மை. அவ்வகையான முயற்சியை முன்னெடுப்பதே இந்த ஆக்கத்திற்கான காரணியாக அமைந்துள்ளது.
'தொற்று காலக்கட்டத்தில் வெளிபடும் மனிதனுடைய நல்ல பக்கங்களும் மறுபக்கங்களும்' என்பதே இந்த சிறுகதைகள் அனைத்திற்குமான மையக் கருபொருளாக அமைந்துள்ளது.
நடியா கான் எழுதிய "அங்சானா" மலாய் மொழி சிறுகதை பர்தா விற்பனை குறித்த கதையை மையமாக கொண்டுள்ளது. இஸ்லாமியர்கள் அணியும் இந்த பர்தாவின் விற்பனை கலாச்சாரம் முதலாளி வர்கத்தின் பேராசையால் கடந்த பத்தாண்டுகளில் எவ்வாறு மாற்றம் கண்டுள்ளது என்பதனை இக்கதை முன்வைக்கிறது. அந்த பர்தா விற்பனை அங்காடியின் முதலாளி பணம் படைத்த சமூகத்தைச் சேர்ந்தவள். நடுத்தர மற்றும் சாதாரண மக்கள் படும் பொருளாதார நெருக்கடிகளை அவள் ஏற்க மறுக்கிறாள், மேலும் அவர்களை சோம்பேறிகள் என முத்திரை முத்துகிறாள்.
ம.நவீன் இயற்றிய ''ஒளி” எனும் தமிழ் மொழி சிறுகதை வசதிக்கும் ஏழ்மைக்குமான இடைவெளியை சித்தரிக்கின்றது. இணைய இணைப்பு போன்ற நவீன வசதிகள் நடுதர வர்க்கத்தினருக்கு சாதாரன தேவைகளாகத் தென்பட்டாலும், புற நகர் பகுதிகளில் வசிக்கும் மக்களுக்கு அவை இன்னமும் எட்டாக் கனியாகவே அமைந்துள்ளன. தேர்தல் நடக்கும் காலகட்டத்தில் மட்டுமே இது போன்ற வசதிகள் புற நகர் மக்களுக்கு 'பரிசுகள்' போல வழங்கப்படுகின்றன.
வாழ்வும் சாவும் உணர்த்தும் மறுபக்கங்களை சித்தரிக்கும் கதையாக லி சீ ஷூ சீன மொழியில் எழுதிய ''வியாபார நிறுத்தம் அறிக்கை” சிறுகதை அமைந்துள்ளது. 'நாய்களை விரும்பும் குடும்பம்' மற்றும் 'பூனைகளை விரும்பும் குடும்பம்' என்ற அடையாளங்களைப் பயன்படுத்தி சமூகதிற்குள்ளேயே ஏற்படும் பிளவுகளை வெளிச்சமிட்டுக் காட்டுகிறது இச்சிறுகதை. பல இன்னல்களைப் பற்றி கூறியிருந்தாலும் இறுதியில் மனிதநேயத்தின் அவசியத்தை முன் நிறுத்தி இச்சிறுகதை முடிவு பெறுகிறது.
தேரன்ஸ் தோ எழுதிய ''இரண்டாம் விருந்து'' ஆங்கில சிறுகதை மாய உலக வாழ்க்கையைப் பற்றி மையமாகக் கொண்டுள்ளது. நிஜ உலகில் ஏற்படும் மரணம் என்பது நிரந்தரமான முடிவு அல்ல என்பதனை இச்சிறுகதை முன்வைக்கிறது. நிஜ உலக வாழ்க்கைக்கும் மாய உலக வாழ்க்கைக்கும் இடையிலான வேறுபாடு சிதையும் போது, காலம் மற்றும் இட அமைப்பும் மாற்றம் காண்கிறது. உலகம் வேறுபட்டிருந்தாலும், மனிதர்களுக்கிடையிலான உறவு என்பது மட்டுமே நமக்குள் இருக்கும் மனிதத்தை நிதர்சனப்படுத்துகிறது.
மலேசிய இலக்கிய படைப்புகளை உங்களுக்கு அறிமுகம் செய்வதில் எங்களுக்கு பெறும் மகிழ்ச்சி. மேலும், மலேசிய படைப்புகளைப் பற்றிய ஆழமான புரிதலுக்கு நீங்கள் ஹஸ்ரி ஹசான் எழுதிய கட்டுரையை மேற்கோள் வாசிப்பு செய்யலாம்.
はじめに —
アミール・ムハマッド
ここで紹介されている物語は4つの異なる言語で書かれているものの、マレーシアの現況を雄弁に語っています。私たちの国には少なくとも4つの主要な書き言葉がありますが、各言語間での翻訳は、いままでほとんど行われてきませんでした。ここで示しているのは、そのような現状を正すためのささやかな試みです。
それぞれの物語を結び付けるテーマが1つあるとすれば、それは、「パンデミックは私たちの最も良い面と悪い面を浮彫りにした」ということでしょう。
ナディア・ハーンの『アンサナ』（マレー語）は、イスラム衣服とむきだしの資本主義が結びついてこの10年で急成長を遂げたヒジャブ・ファッションという特殊な環境を舞台としています。そのブティックのオーナーは、私たちの「インフルエンサー」文化に支えられているが故に、自らの階級の特権を継承し、最初から機会に恵まれていない人々を嘲笑ってさえいます。
富裕層と貧困層の格差をよりはっきりと浮き彫りにしたM. ナヴィンの『光』（タミル語）。インターネットへのアクセスといった、中産階級にとってごく当たり前の現代生活に必要不可欠なものが、そのような特権を持たない地方の人々にとっては、未だに手の届かないところにあり、それらのコミュニティの人々には、選挙が間近になった時にのみ「プレゼント」が贈られます。
黎紫書の『閉店のお知らせ』（中国語）は、まさに生と死というテーマを貫いています。近親者との死別とコミュニティを描いたこの繊細な物語は、私たちの社会における民族間の亀裂を暗号のようなもの（例えば「猫好きの家庭」に対して「犬好きの家庭」など）を用いて語っていますが、思いやりの気持ちと共に結末を迎えます。
テレンス・トー の『セカンド・ラウンド』（英語）は、死が必ずしも終わりではないというファンタジーの世界に私たちをいざないます。今経験していることの多くがバーチャルであるとき、時空の概念は崩壊しますが、人と人とが築くそのつながりは私たちを私たちたるものとしているのです。
これらの作品を通して、マレーシア文学の概観を少しでも味わっていただけましたら幸いです。また、現地の出版事情にご興味がおありでしたら、ぜひハスリ・ハッサン著のエッセイをご参考になさってください。
—
© 2021 The Japan Foundation, Kuala Lumpur. All rights reserved.